۱۳۹۸ اردیبهشت ۳۱, سه‌شنبه

حمله حمله .....

فضای مجازی یا بهتر بگویم شبکه های محبوب اجتماعی این روزها تبدیل شده است به ورزشگاه آزادی بعد از جمهوری اسلامی به این دلیل که زنان در آن حضور پررنگی دارند . حالا چرا ورزشگاه آزادی؟ به این دلیل که در داربی و یا بازی های مهم لیگ، از سری شعارهای شایع در آن جو پُر از همهمه این است : حمله حمله تیم ‌...... ما گل می خوایم ای قهرمان .... و الا آخر ‌.

جماعتی مانند من که فوتبال را در کیفیتی خاص دنبال می کنند و ترجیح می دهند به دور از آن همهمه و فوج آدمیزاد فوتبال ببینند ، شبکه های اجتماعی برایشان تبدیل به ورزشگاه یکصدهزار پسری آزادی شده است که در آن یکسر شعار حمله حمله به گوش می رسد و آزار دهنده شده است .

روزگاری کمی دورتر آدمها برای خلوت به گوشه ایی می خزیدند و از عالم و آدم می بریدند تا به آسایش و آرامشی که طالب آنند دست یابند. از این رو گمانم بر این است که در آینده ایی نه چندان دورتر آدمها دور هم جمع بشوند و پولهایشان را روی هم بگذارند و به یک برنامه نویس پولی بدهند تا برایشان شبکه اجتماعی خاصی طراحی کند تا در خلوتی دلخواسته غوطه ور شوند و خیس شوند از آرامشی دلخواه .

عیب می جمله چو گفتیم ، هنرش نیز بگوییم که البته و صد البته رضوی ها و آل آقاها در همین شبکه ها حضوردارند و لو رفته اند و نابود خواهند شد ، پس همه مذمت و نکوهش نیست، آنچه جو آن را شبیه به ورزشگاه آزادی می کند صداهای عجیبی است که در ستایش ستم آگاهانه و ناآگاهانه به گوش می رسد و فرار از آن کمر خم کردن در برابر ستم است و ایستادن در آن سرسام می آورد . به هر حال باید ماند و نابودی ستم را دید ، آنچه در دو پاراگراف اول در بالا آمد آرزوی انتخاب آزادانه در روزهای بهتر پیش رو بود .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

برسد به دست دکتر بیژن عبدالکریمی

با سلام. مناظره شما و آقای زیباکلام را دیدم. حقیقتش این است که من هم به مانند آقای زیبا کلام متوجه منظور شما نمی شوم. در نوشته ایی پیش از ای...