محمود کیانوش هم رفت . خدایش بیامرزد . همسرش فروردین رفت و خودش امروز . ده ماه بعد از او . عمری از من به همراه صدای او در جمعه ها صبح با رادیو بی بی سی و با نام علیزاده طوسی گذشت . هر چه گشتم کسی با این نام در آن مجموعه ندیدم . یکی دوباری که سراغی از او گرفتم در ایمیل زدن هایم، کسی جوابی نداد که این علیزاده طوسی کیست، کجاست. هیچ کس جوابی نداد. تا این که چند ماه پیش کلیات دیوان زشکی را در سایت کتاب ناک و در ردیف کتاب های او دیدم و فهمیدم که این محمود کیانوش که شش هفت سالی می شد که کتاب هایش را می خواندم، همان علیزاده طوسی است که یک دهه بیشتر است که صدایش را می شنوم در نامه هایی از لندن .
بُخل شغل دوم تمام مردم این مملکت است . این جمله را نمی دانم در کجا خواندم و از کیست اما می دانم که حقیقت دارد و حسابی هم حقیقت دارد و آن را وقتی فهمیدم که هر پنج شنبه عصر می نشستم پای سایت گویا نیوز تا مطلب خواندنی محمودکیانوش را در آن سایت با نام"بردار این ها را بنویس آقا" بخوانم و بعد دیدم که یکی دو هفته ایی می شود که خبری نمی شود از نوشته او و بعد معلوم شد که عده ایی از همان جماعت منورالفکری که دارند برای ما می نویسند به گویانیوز گفته اند که این ها را پخش نکن آقا و گویانیوز هم گوش کرد و دیگر منتشر نکرد و بعد دیدم که در وبلاگی کل آن مطلب در یک فایل پی دی اف منتشر شده است . خواندنی بود و از روابط حرف می زد که در آن ادای احترام به پول بسته بود . تنها نویسنده ایی که دیده ام درباره پول درست حرف می زند ، محمدقائد است. ادا ندارد در کارش و قدر پول را خوب می داند و ادا ندارد در گریز از دنیا و مسلک گوشه گیری و ..... و از پول تحت عنوان واقعیتی مسلم به درستی یاد می کند .
از کتاب های او ترجمه ها را نخوانده ام و از میان کتاب هایی که نوشته است ، کتابی که درباره پروین و کتابی که درباره نیما دارد را نخوانده ام و کتاب قصه پائو چائو را .
روحش شاد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر