باز هم درباره حجاب 2

همیشه علتی وجود دارد که کاری انجام می شود و بر عکس . این مشکل تمام کسانی است که می خواهند و نمی توانند اما مزیتی است برای کسانی که می خواهند و می توانند . اما بدترین حالت این وسط آن جاست که کسانی نمی خواهند و نمی گذارند آن ها که می خواهند کاری را انجام دهند . این جاست که زور تعیین تکلیف می کند . چیزی شبیه به دولت که در برابر معنای فلسفی آزادی وجود دارد و می دانیم که این امر یک مزیت و یک ایراد اساسی است اما با این حال آدم ها از آن استقبال کرده اند و چیزی را به وجود آورداند به نام قانون که با وضع کردن یک قانون یک قید به پای آزادی اضافه می شود اما آدم ها این امر را واضع نظم می دانند و از آن به خوبی استقبال می کنند که با آن موافقم .

اما علت این نوشته خواندن خبری بود در سایت ها که اجرای طرحی برای حجاب را در نظر داشتند برای تشویق کودکان خردسال 5 تا 10 سال برای رعایت پوشش اسلامی و معروف به خوش حجابی و در میانه خبر ، خبر این بود که برای مقابله با دشمن طرحی چهل سال آزمایش شده را دوباره پیش کشیده اند . نتایج حاصل از آن در بالاشهرهای شهرهای ایران به چشم می آید که فرق چندانی با لندن سرد این روزها ندارد و هر کس آنگونه است که خود را خوش پوش می داند .

از وظایف قانون گذاران یک مملکت آن است که ماحصل تمام تلاش هایش با وضع قوانین این باشد که شهروندان آن مُلک احساس خوشایندی از خویش داشته باشند و که در صورتی غیر از این آنچه بر جای بماند عصیان است و اعتراض . این احساس خوشایند تنها مربوط به فرهنگ نیست . به گسترش عدالت ، آزادی های لازم ، رفاه اقتصادی و .... نیز بستگی دارد اما ماحصل درست عملکردن تمام این دستگاه ها ، احساس خوشایند مفتخر بودن به داشتن حق شهروندی یک کشور است که سالیانی است که نویسنده این وبلاگ چون بسیارانی دیگر از آن به دور است و خود را نزدیک به آن نمی بیند چرا که دستگاه حاکم واضع خواسته های شهروندانش نیست و فاصله هاست میان آن چه حاکم می خواهد و آن چه محکوم می خواهد .