در بلا کده و بلاک کده اهورایی ایرانیان مسلمان دولت مدار و حکومت دار این روزها شایعه ایی مبنی بر یک رئیس جمهور نظامی به گوش می رسد . زمزمه ایی که در سایت های تحلیلی و خبری از آن به عنوان پیش مقدمه ایی مبنی بر یک کودتای نظامی یاد می شود . تحلیلی که نادرست است . آیت الله علی خامنه ایی نشان داده است که اجازه مغلوب شدن هیچ انتخاباتی را تا به حال نداده است و نمونه روشن آن دوران سیاه دولت محمود احمدی نژاد که سیاست مداران ایرانی را به دو دسته بی بصیرت و با بصیرت تقسیم کرد ، گو اینکه این روزها جای سیاستمداران در این دو صفت به وضوح بعد از بیانیه های احمدی نژاد روشن گردیده است .
اما از مطلب دور نگردیم .
انتخابات ایران از سال 1380 شمسی به این سو نشان داده است که مردم ایران میلی به سمت و سوی دولتمداری یک نظامی ندارند و نمونه های روشن آن حضور توام با ناکامی نظامیانی چون محسن رضایی ، محمدباقر قالیباف ، محسن رفیق دوست و .... دیگرانی بودند که آمدند و برگشت خوردند . این عدم استقبال معطوف به حافظه تاریخی ایرانیان از دوران پهلوی و حکومت ارتشیان به جای تکنوکرات ها بر اریکه قدرت است با آگاهی از این موضوع که سیاست عرصه مردان سیاسی و کسانی است که برای بازی قدرت و بده بستان آماده اند و نه کسانی که تربیت تاریخیشان مبتنی بر بله قربان گویی و اطاعت از اوامر ملوکانه است . از صدر تا ذیل . از به راست راست تا به چپ چپ .
نتایج انتخابات در ایران نه شمرده می شوند و نه خوانده می شوند و تنها در نزدیک به چهل سال گذشته با توجه به شرایط داخلی و خارجی و وجود منابع و نوع مصرف آن گرایش های سیاسی جایشان را با یکدیگر عوض کرده اند و نشسته اند به انتظار این که حریف داخلی به خارجی برای هو شدن ببازد و آن ها جای گروه رقیب را بگیرند و بتوانند آنگونه که می توانند امور مسلمین را اداره کنند اما نمی توانند چون نه راست ، راست است و نه چپ ، چپ .
اما از مطلب دور نگردیم .
انتخابات ایران از سال 1380 شمسی به این سو نشان داده است که مردم ایران میلی به سمت و سوی دولتمداری یک نظامی ندارند و نمونه های روشن آن حضور توام با ناکامی نظامیانی چون محسن رضایی ، محمدباقر قالیباف ، محسن رفیق دوست و .... دیگرانی بودند که آمدند و برگشت خوردند . این عدم استقبال معطوف به حافظه تاریخی ایرانیان از دوران پهلوی و حکومت ارتشیان به جای تکنوکرات ها بر اریکه قدرت است با آگاهی از این موضوع که سیاست عرصه مردان سیاسی و کسانی است که برای بازی قدرت و بده بستان آماده اند و نه کسانی که تربیت تاریخیشان مبتنی بر بله قربان گویی و اطاعت از اوامر ملوکانه است . از صدر تا ذیل . از به راست راست تا به چپ چپ .
نتایج انتخابات در ایران نه شمرده می شوند و نه خوانده می شوند و تنها در نزدیک به چهل سال گذشته با توجه به شرایط داخلی و خارجی و وجود منابع و نوع مصرف آن گرایش های سیاسی جایشان را با یکدیگر عوض کرده اند و نشسته اند به انتظار این که حریف داخلی به خارجی برای هو شدن ببازد و آن ها جای گروه رقیب را بگیرند و بتوانند آنگونه که می توانند امور مسلمین را اداره کنند اما نمی توانند چون نه راست ، راست است و نه چپ ، چپ .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر