نمادها ابزاری برای بیان آن چه می اندیشیم هستند و از این رو به کارگیری نمادها برای خلاصه کردن و برجسته کردن آن چیزی است که می خواهیم بگوییم . این استفاده از نمادها در سطوح مختلف زندگی ما خود را نشان داده است . به عنوان مثال با استفاده از نماد دماوند در فرهنگ زبان پارسی خواننده به یاد ایران ، آرش کمانگیر ، فردوسی و .... می افتد . این کارکرد نمادین نماد است . اما کار کرد دیگر نماد آن چیزی است که خواننده و بیننده آگاه متوجه این امر می شود و آن هم در هنگامه ایی است که کسی با استفاده از حرکتی می خواهد واقعه ایی را به یاد بینندگان بیاورد و همزمان حرکت خود را هم شان و اندازه حرکت پیش از خود بیندازد .
این روزها ویدیویی از کسی ملقب به لقب فخیمه آیت الله تبریزیان در اینترنت دست به دست می شود که وی و هوادارانش مشغول به سوزاندن یک کتاب هستند . نویسنده کتاب شخصی به نام دکتر هابسون است . گویا این شیخ از مخالفین طب امروز هستند و خواهان جایگزینی طب اسلامی به جای آن هستند . چرا ؟ چرایش را باید از زبان خود او و هوادارانش پرسید اما قبل از آن به دنبال ارائه طرحی و راه حلی و راه جایگزینی و نتایج حاصل از آن در اینترنت گشتم و هر چه بیشتر گشتم ، کمتر یافتم . چرا ؟ جواب واضح است . چون چیزی برای ارائه وجود ندارد و ایشان و هواداران وی به دنبال نام و در آوردن نان از نام هستند .
خطاب به آن طلبه شهیر به آیت الله باید بنویسم : در حرکت نمادین سوزاندن کتاب دکتر هابسون ناخوداگاه بیننده را به یاد احمد کسروی بزرگ می اندازید که کتاب های به نظر خودش به درد نخور را می سوزاند . کار او پسندیده نبود و کار شما هم اما این که شما بخواهید حرکت خود را در راستای حرکت تاریخی احمدکسروی قرار بدهید کاری است بیهوده . چرا که اگر بیننده و خواننده جان آگاه باشد خواهد دانست که شما دندانه حرف سین کسروی هم نمی شوید چه برسد به احمدکسروی .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر