تعطیلات اول سال را که از بیست و نهم اسفند شروع کنم این گونه گذشت : دو روز رفتم پارک . با خودم کتاب بردم برای خواندن و خواندم و تمام که شد برگشتم .این از چند روز اول سال .اما این چند روز دوم را نشسته ام به مرور دوباره نوشته های احمد کسروی فقید و الان دارم پاک خویی را می خوانم . چه قدر دنیای ادب فارسی پر است از این گونه سخن ها و به لطف تکنلوژی های امروزی چه قدر بیشتر شده است این سخنان . آن قدر زیاد شده است که امروز توییتر را باز کردم و نگاهی سر سری انداختم و دیدم دارند چند نفری آهسته آدم ها را نصیحت می کنند که این خوب است و این رژیم بد است و آن یکی می گفت : نه خلاف است و ...... . صفحه را بستم و کمی مجال پرواز به روان و روح خودم دادم .
چشم ها را بستم
رفتم از شهر خیالات سبک بیرون .....
و به واقع خیالات سبکی بیشتر نیستند این هایی که فضای مجازی را با خانه شان اشتباه می گیرند و همان اول نقشی قیم مابانه را برای خود انتخاب می کنند و می خواهند بشریت را و هموطنانشان را نجات دهند و به بهشت ببرند . خوب که نگاه کردم دیدم این ها هم روی دیگر علم الهدی امام جمعه مشهد هستند . فقط نمی دانم ریش دارند یا دختر خانم آقای علم الهدی هستند . فقط زوری که این ها دارند ، آن ها ندارند . برسم به ورجاوند بنیاد ، بیشتر خواهم نوشت .
چشم ها را بستم
رفتم از شهر خیالات سبک بیرون .....
و به واقع خیالات سبکی بیشتر نیستند این هایی که فضای مجازی را با خانه شان اشتباه می گیرند و همان اول نقشی قیم مابانه را برای خود انتخاب می کنند و می خواهند بشریت را و هموطنانشان را نجات دهند و به بهشت ببرند . خوب که نگاه کردم دیدم این ها هم روی دیگر علم الهدی امام جمعه مشهد هستند . فقط نمی دانم ریش دارند یا دختر خانم آقای علم الهدی هستند . فقط زوری که این ها دارند ، آن ها ندارند . برسم به ورجاوند بنیاد ، بیشتر خواهم نوشت .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر